منوی سایت
مهندسی عمران – مهندسی و مدیریت ساخت
در مورد ارزیابی و کنترل پروژه‌های عمرانی، مدیریت پروژه و امور پیمان در ابعاد حقوقی، اقتصادی و اجرایی، انواع مصالح ساخت و روش‌های ساخت، تجزیه و تحلیل عملیات ساخت و نگهداری پروژه‌های بزرگ، استفاده بهینه از ماشین‌آلات و روش‌های ترمیم سازه‌ها باشند.
نقش و توانایی
فارغ‌التحصیلان این مجموعه زمینه‌های فنی و علمی کافی برای احراز مشاغل زیر را دارند:
الف. همکاری با وزارتخانه‌ها و سازمانهای مسئول اجرا و ساخت پروژه‌های عمرانی بزرگ نظر وزارت نیرو، وزارت راه و ترابری، وزارت نفت، وزارت صنایع، وزارت مسکن و شهرسازی، سازمان برنامه و بودجه و شهرداری‌ها و نظام مهندسی.
ب. همکاری با مشاوران و سازندگان جهت مشارکت در برنامه‌ریزی و مدیریت ساخت طرح‌های محوله.
ج. همکاری با مؤسسات آموزشی جهت ارائه دروس مهندسی ساخت و عمران و انتقال تجارب لازم.
ضرورت و اهمیت
در تمام جوامع پیشرفته امروزی، مدیریت اجرای پروژه‌های بزرگ نقش عمده‌ای را در زمینه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی به‌عهده دارد. هیچ جامعه‌ای بدون یک سیستم مدیریتی قابل قبول پیشرفته و برنامه‌ریزی‌شده، براساس احتیاجات معقول آن جامعه، نمی‌تواند شاهد پیشرفت در زمینه‌های فوق بوده و قادر به رقابت با جوامع دیگر باشد. علاوه بر این، میزان سرمایه‌گذاری که معمولاً در زمینه‌های ساخت پروژه‌های عمرانی بزرگ به‌عمل آمده و می‌آید ارقام بسیار بزرگ و قابل توجهی را تشکیل می‌دهد، لذا بدون توجه به مسائل علمی و برنامه‌ریزی‌های صحیح، بازده این سرمایه‌ها با توجه به نقایص حاصل و اتلاف وقت بیش از حد و از دست دادن کارآیی پروژه در مدت بسیار کم‌تر از عمر مفید، ناچیز و باعث حیف و میل اموال عمومی می‌گردد.
امروزه اجرای مناسب و صحیح پروژه‌های بزرگ عمرانی در زندگی فرد فرد جامعه مؤثر بوده و اثرات مختلفی در روند پیشرفت جامعه در زمینه‌های عمرانی دارد. نقش آموزش و پژوهش و وجود صاحب‌نظران لایق در این زمینه کاملاً مشهود و ضروری است. با توجه به موارد فوق که در حد اختصار بیان گردید، ضرورت ایجاد این رشته و اولویت آن را کاملاً محرز می‌نماید.
ارتباط دوره با سایر دوره های کارشناسی ارشد
این دوره با تمامی گرایش‌های مهندسی عمران به لحاظ ماهیت ساخت و اجرای آن در ارتباط نزدیک بوده و در حقیقت تحقق بخشیدن به ثمرات اکثر طراحی‌های پروژه‌های بزرگ عمرانی در کشور به‌صورت ساخت آنها می‌باشد.
مهندسی عمران – سازه
«کارشناسی ارشد سازه» یکی از گرایش‌های «دوره کارشناسی ارشد» رشته مهندسی عمران می‌باشد که مجموعه‌ای است آموزشی ـ پژوهشی (با تأکید بیشتر بر آموزش)، مرکب از دروس نظری، کاربردی و آزمایشگاهی و برنامه تحقیقاتی در زمینه مهندسی سازه، جهت تربیت طراحان متخصص در زمینه فوق و ایجاد زمینه کافی برای درک و توسعه آنچه در مرزهای تکنیک در زمان حال در این رشته خاص می‌گذرد.
هدف دوره کارشناسی ارشد سازه تربیت افرادی است که دارای توانایی مناسب جهت طراحی و نظارت بر اجرای پروژه‌های تخصصی در زمینه سازه و دارای توان تحقیقاتی کافی جهت حل مسائلی که در این زمینه با آن روبه‌رو می‌شوند باشند. این پروژه‌های تخصصی می‌تواند شامل: ساختمان‌های بلند و ساختمان‌های کوتاه نسبتاً «پیچیده، ساختمان‌های صنعتی مانند کارخانجات و برج‌های سیلوها، سازه‌های آبی مانند بندها و سدها و مخازن ذخیره آب، بندرسازی و پل‌های بزرگ و تونل‌ها و نظایر آن باشد.
نقش و توانایی
فارغ‌التحصیلان این دوره دارای زمینه کافی برای احراز مشاغل زیر می‌باشند:
الف. همکاری با مهندسین مشاور سازه، معمار، راه و راه‌آهن و آب جهت مشارکت در طرح و نظارت بر اجرای پروژه‌های موضوع فعالیت این مؤسسات
ب. همکاری با مهندسین مشاور صنعتی جهت مشارکت در طرح و نظارت بر اجرای ساختمان‌های صنعتی و کارخانجات و سیلوها و برج‌ها و غیره.
ج. همکاری با مؤسسات صنعتی که در تولید فرآورده‌هایی که به نحوه‌ای با مهندسی سازه سروکار دارند جهت مشارکت در طراحی فرآورده‌ها، مانند صنایع دفاعی، کشتی‌سازی و هواپیماسازی.
د. همکاری با وزارتخانه‌ها و سازمانهای مسئول اجرای طرح‌های عمرانی و صنعتی جهت برنامه‌ریزی و نظارت بر طرح‌ها مانند وزارت مسکن و شهرسازی، راه و ترابری، نیرو، صنایع و شهرداری‌ها.
ضرورت و اهمیت
فعالیت‌های صنعتی موضوع این دوره کارشناسی ارشد عمدتاً قسمتی از فعالیت‌های موضوع دوره کارشناسی مهندسی عمران است و تفاوت این دو تنها در سطح تخصص موردنیاز می‌باشند. حجم قابل ملاحظه‌ای از نیاز صنعت در زمینه مهندسی سازه به لحاظ تخصص در سطح کارشناسی توسط کارشناسان عمران برآورده می‌شود. تأسیس این دوره تنها برای برآورده‌کردن آن قسمت از نیازهای صنعت است که به تخصص بالاتر مربوط می‌گردد.
ارتباط دوره با سایر دوره های کارشناسی ارشد
این دوره با دوره کارشناسی ارشد سازه‌های هیدرولیکی در ارتباط نزدیک است، به‌طوری که در دروس اصلی کم و بیش با یک‌دیگر مشترک می‌باشند.
مهندسی عمران – راه و ترابری
کارشناسی ارشد راه و ترابری یکی از گرایش های دوره کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران می باشد که مجموعه ای است آموزشی- پژوهشی با تاکید بیشتر بر آموزش، مرکب از تعدادی دروس نظری، کاربردی و آزمایشگاهی و برنامه تحقیقاتی در زمینه مهندسی راه و ترابری جهت افزایش اطلاعات کارشناسان عمران و ایجاد زمینه کافی جهت درک و توسعه آنچه در مرزهای تکنیک در زمان حال دراین رشته ها می گذرد.
هدف این دوره تربیت افرادی است که دارای توانایی لازم جهت طراحی و نظارت بر اجرای پروژه های تخصصی در زمینه مهندسی راه و ترابری باشند و ضمنأ توان تحقیقاتی کافی جهت حل مسائلی را که دراین زمینه ها با آن روبرو می شوند را دارا باشند. این پروژه های تخصصی می تواند شامل راه- راه آهن- فرودگاه- حمل و نقل و ترابری باشد.
نقش و توانایی
اگرچه گرایش راه و ترابری نسبت به گرایش هایی ماند سازه، زلزله و خاک و پی فرصت های کاری کمتری دارد، اما بدلیل اینکه فارغ التحصیلان نسبتا کمی دارد، دارای بازار کار خوبی است. فارغ التحصیلان گرایش راه و ترابری می توانند در شرکت های مشاورمشغول بکار شوند و یا در اداراتی نظیر راه و ترابری، شهرداری و ... استخدام شوند. یکی از دلایلی که بیشتر آقایان این گرایش را انتخاب می کنند، محیط کاری خاص آن است،چون ممکن است محل کار آنها خارج از شهر باشد(مثلا کارهای راهسازی)
فارغ التحصیلان این دوره زمینه فنی کافی برای احراز مشاغل زیر را دارند:
الف. همکاری با وزارتخانه ها و سازمانهای مسئول برنامه ریزی، طرح و نظارت طرح های عمرانی نظیر وزارت راه و ترابری – سازمان برنامه و بودجه- شهرداری ها.
ب. همکاری با مهندسین مشاور جهت مشارکت در طرح و نظارت طرح های عمرانی.
ج. همکاری با ارگانها و نهادهایی که با مسائل عمرانی در ارتباط هستند.
ضرورت و اهمیت
فعالیت های عمرانی موضوع این دوره کارشناسی ارشد عمدتأ بخشی از فعالیت های موضوع کارشناسی عمران است و تفاوت این دو تنها در سطح تخصص مورد نیاز می باشد. حجم قابل ملاحظه ای از نیاز تخصصی در زمینه مهندسی راه و ترابری نوسط کارشناسان عمران برآورده می شود. تاسیس این دور تنها برای برآورد آن بخشی از نیازهای تخصصی است که به سطح علمی بالاتر مربوط می شود. با توجه به فعالیت های عمرانی در زمینه های مختلف راه- راه آهن- فرودگاه- حمل ونقل و ترابری وبا توجه به سرمایه گذاری های نسبتأ زیاد دراین زمینه ها وبا توجه به نیاز شدید کشور به ایجاد و توسعه انواع وسائل ارتباطی که در برنامه ریزی های وزارت راه و ترابری منعکس است لزوم تاسیس این مجموعه امری روشن و آشکار بوده و تاسیس آن از اولویت خاصی برخوردار است.